Description
ΑΝ ΣΟΥΛΕΓΑ ΚΑΙ ΣΟΥΚΛΕΒΑ
Αν σούλεγα και σούκλεβα τα μήλα από τις τσέπες
με τα σουσαμοκούλουρα να φτιάξω εγώ καράβι
ν’ αράξω σε νησί μικρό με πίθηκους και στάρι,
με μόνο ακτές και θάλασσες, βροχές και καταιγίδες
μες τα πλατιά τα φύλλα του να στήσω τις παγίδες
για τα πουλιά, για τα γατιά, τα πράσινα ποντίκια
τις σαύρες που όλο σέρνονται στα κίτρινα χαλίκια·
με όλα τα λόγια τα θερμά να ντύσω τα κοχύλια,
να δέσω στο κεφάλι μου τα κεντητά μαντίλια·
κι’ όταν θα φύγω απ’ το νησί μέσα σε μια βάρκα,
θ’ αφήσω πίσω τη μικρή, μα σκούρα μου πια πίπα,
τον παπαγάλο μου νεκρό, το ξύλινο σουραύλι
και πα στο χάρτη μου στερνό, το μαύρο μου σημάδι.
A FRIEND IN HIS COFFIN
In his chest death is buried
in his mind the leaves are dry
on his palm he holds a dime
for the travel to the distant land.
I’ve seen him in his coffin the other day
staring in decay with adamant stillness
he had a flower beside his side
with aroma of eternal winters.
