Description
για μιαν Ελένη
τη θλίψη εκσφενδόνισε από το πρόσωπο
η Ελένη των ποιητών
συνδράμει ολοσχερώς
τις νέες ανοίξεις
τα στήθη της ορύγματα στον κόσμο
παύση/ επιστροφή
τα στήθη της ορύγματα στο χρόνο
Μα τι ευφορία απώτερη
η έλλειψη
που αχνοφέγγει μαύρο.
Η ομορφιά σκοτώνει έλεγες
το ποίημα σαν δεν γράφεται θα αξιώνει λήθη
φαρμάκι ο κόσμος
κι ο ουρανός τόσο μακριά
την Παρασκευή εκείνη
πρώτη του Πενταφά
με τη μορφή του απείρου στο πρόσωπο
με τη λέξη αινως στα χείλη
να ρωτά
για το αίμα στα μάτια
τα άνθη στο στόμα.
