Description
Ας αφήσουμε τις χειραψίες
και τα «τι κάνεις»
κι ας περάσουμε
στο δια ταύτα.
Λοιπόν, για πες,
εσένα
πόσα τρένα σ’ έχουν πατήσει;
————-
Πως κοιμάται κανείς ήσυχα τα βράδια; Γιατί ακόμη τα χέρια να παραμένουν το ίδιο κρύα; Με ποια πόδια χορεύει κανείς; Τι ειν’ αυτό που μας κάνει να είμαστε; Ποια μνήμη δεν μας προδίδει ποτέ; Ποια είν’ η κιβωτός του κόσμου; Πότε προσθέτει κανείς; Και τελικά, πότε υπάρχει -πραγματικά- ελπίδα;
Μια συλλογή με λίγα εύθραυστα αποτυπώματα, που γυρεύουν να αναπνεύσουν μέσα σε ανοιχτές ψυχές. Η πραγματικότητα θέλει άλλα μάτια για να ρευστοποιηθεί. Και η αληθινή ποίηση δεν γράφεται ποτέ.
Η πρώτη ποιητική συλλογή της Άννας Ιωαννίδου.
