Description
Οι αναμνήσεις και η νοσταλγία δεν σταματούν να κυριαρχούν τις ώρες της ξεκούρασης, τις ώρες της αναζήτησης, τις ώρες της δυστυχίας, αλλά και τις ώρες τη ευτυχίας. Οι μνήμες των μαθητών, μαθητριών, των καθηγητών και των καθηγητών έρχονται βασανιστικές και νοσταλγικές.
Χάσαμε, όχι μόνο τον τόπο μας, αλλά και άλλα πολλά που μας προσδιορίζουν. Χάσαμε μέρος της ταυτότητας μας, και όσο περνά ο καιρός και οι μνήμες εξασθενούν, θα χάνουμε περισσότερα.
Η ελπίδα να συνεχίσουμε με τα παιδιά και τα εγγόνια μας τη ζωή στην Αμμόχωστο και στα σχολεία της δεν θα μας εγκαταλείψει. Όταν θα γυρίσουμε, οι νέοι μαθητές και καθηγητές θα έχουν να εκτελέσουν το γιγάντιο έργο της ανοικοδόμησης των ψυχών των σχολείων, για να συνεχίσουν τη ζωντανή τους παρουσία στη θαλασσινή μας πόλη.
