Description
ΙΙ
Τρέμει η καρδιά μου.
Κι’ η πεταλούδα εμέθυσε με το φιλί του ανθού.
και το αξεμούδιαστο νερό το μαύρο χώμα εγλύκανε
κι είν’ η φωνή του όλο δροσιά.
Γύρω τα πάντα φτερουγούν στης ομορφιάς το βύθος
και μον’ του ήλιου η χρυσόσκονη
όλο αιωρείται ατίθασση
στα μακρινά κανάλια των αγέρηδων.
Στης αμμουδιάς τα σπάργανα φτεροκοπάει μαγνάδι
άσπρους ρυθμούς γράφουν οι γλάροι στο γιαλό
κι’ άνθισε η μέτρα μυστικά
όπως κι’ εμένα μου άνθισαν τα μαραμένα στήθια.
