Description
THE PAST
Lisa Suhair Majaj
smells like afternoon rain
cumin and coriander
stone dust and cactus flowers
shines like a cooking pot
or a fresh-combed braid
a-swing down an ironed dress
rings with love songs and radio static
boredom and blackouts
bizir and backgammon and dice
drifts with sawdust and sunlight
bent wire and bullets
bubbling tar on a summer roof
reeks of gunpowder and garbage
candles and kerosene
spoiled meat and flat warm beer
lilts with lemon and laughter
ashtrays and prayer-beads
lipstick and lavender
smolders – a book
left too near the fire
crumbling at a touch
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Lisa Suhair Majaj
μυρίζει απογευματινή βροχή
κύμινο και κόλιαντρο
λιθόσκονη και κάκτους
γυαλίζει σαν κατσαρόλα
ή φρεσκοχτενισμένη πλεξούδα
σιδερωμένο φουστάνι που ισιώνεις
αντηχεί ερωτοτράγουδα και παράσιτα στο ράδιο
ανία και συσκοτίσεις
bizir, τάβλι και ζάρια
ξεστρατίζει με πριονίδια και λιόφωτο
λυγισμένα καλώδια και σφαίρες
κοχλασμένη πίσσα σε θερινή ταράτσα
ζέχνει μπαρούτι και σκουπίδια
κεριά και κηροζίνη
χαλασμένο κρέας και άγευστη μπίρα ζεστή
τιτιβίζει με λεμόνι και γέλιο
τασάκια και κομποσκοίνια
κραγιόν και λεβάντα
σιγοκαίει – ένα βιβλίο
παρατημένο δίπλα στη φωτιά
που ξηλώνεται μόλις τ’ αγγίζεις
– Μετάφραση: Δέσποινα Πυρκεττή
ΚΖ’
Παναγιώτης Νικολαΐδης
Όσα το σώμα κράτησε
σφιχτά δεμάτια φως
βλέμματα που φτερούγισαν
ανάσες στο νερό
Όσα το σώμα κέρδισε
παράθυρα στο φως
ποδά κομμάτιν λασμαρίν
ποτζιεί κομμάτιν δκυόσμος
Σώμα ουράνιο υφαντό
πλέκεις το χρόνο σου με φως
Σώμα βαθύ πορτοκαλί
βελόνι του θανάτου
Δώρον ασώματου θεού
στο μέτρο του ανθρώπου
XXVII
Everything the body held
tight sheaves of light
fluttering gazes
breathing in the water.
Everything the body gained
like windows of light.
Rosmarinus officialis on this side,
mentha longifolia on the other.
Heavenly, loom-knitted body
weaving time with light
Body immersed in deep orange
– needle of death.
Gift from a bodiless God
measured for man’s measure.
– Translated by Despina Pirketti
