Description
Ένας κύκλος της ζωής τ’ αθθρώπου. Που την γένναν της φύσης τζιαι του σπόρου, στην ζωήν τζιαι τον έρωταν. Έρωτας έντονος για ζιαφέττιν τζιαι για μιαν κοινωνίαν με πιο πολλά χαμόγελα, με πιο πολλήν ομορφκιάν μες τες ψυσσιές των αθθρώπων. Ώσπου, τέλος, στην μοναξιάν του αθθρώπου σγιαν γεράσει. Άμαν δυναμώσει ο κορμός τζιαι σύρει παραπούλια, ήσυχπς πκιόν γέρνει στο ηλιοβούττημαν, να χορτάσει το τέλος του ταξιθκιού της μέρας προς την νύχτα.
