Description
” Το κυπριακό παραμύθι “Το Βασιλόπουλλον της Βενεδιάς” πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ (1945, Θ’, 244-256). Η παρούσα έκδοση σε βιβλίο οφείλεται κυρίως στον ενθιουσιασμό και στην αγάπη, στο καλλιτεχνικό πνεύμα και στο δημιουργικό χέρι του Κύπριου χαράκτη Χαμπή. Για πέντε χρόνια ο Χαμπής οραματίζεται και δουλεύει το παραμύθι: ανασκάλεψε πηγές, μάζεψε πληροφορίες, ταξίδεψε στη Βενετία για να γνωρίσει την ατμόσφαιρα και τους ιστορικούς χώρους της, διάλεξε και ξαναδιάλεξε τα κατάλληλα τυπογραφικά στοιχεία και τα χρησιμοποίησε γράφοντας και ξαναγράφοντας με το χέρι το κείμενο ολόκληρο του παραμυθιού, (καταλήγοντας στα στοιχεία των ηλεκτρονικών υπολογιστών για να βοηθήσει τον αναγνώστη), ζωγράφισε και ξαναζωγράφισε πρόσωπα και πράγματα, τόπους και σκηνές του παραμυθιού, – έκανε το παραμύθι επίκεντρο της ζωής και της τέχνης του. Τα πρωτογράμματα που σχεδίασε και χάραξε ο Χαμπής φέρνουν τον αναγνώστη πιο κοντά στην τεχνική ατμόσφαιρα της Βενετίας του 15ου-16ου αι., γιατί είναι “συγγενικά” με τα ελληνικά τυπογραφικά στοιχεία που χάραξε ο Ζαχαρίας Καλλιέργης το 1499 στη Βενετία για τις εκδόσεις του Νικόλαου Βλαστού. Το παραμύθι το είχε συλλέξει και μου το έδωσε το 1942 ο μαθητής μου στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Ν. Παπανικόπουλος από την Πόλη της Πάφου, και το δημοσίευσα στα ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ το 1945. Γλώσσα του είναι το γλωσσικό ιδίωμα της βορειοανατολικής Πάφου. Εδώ δημοσιεύεται και σε απόδοση στη νεοελληνική δημοτική και στην αγγλική γλώσσα. Ο λόγος του παραμυθιού είναι πλούσιος και οριστικός, καθαρός και μεστωμένος, γλαφυρός και ζωηρός. Η εικονογράφηση του Χαμπή ζωντανεύει το λόγο ακόμη περισσότερο, τον κάνει πιο παραστατικό και του δίνει λάμψη και ομορφιά μεγαλύτερη. Σίγουρα, η αρμονική συνένωση του λόγου και των εικόνων προσδίνει στο έργο αξίαν ιδιαίτερη μέσα στην κυπριακή λογοτεχνία και τέχνη. Το “Βασιλόπουλλον της Βενεδιάς” είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κυπριακά παραμύθια. Έχει ιστορική και λαογραφική σημασία. Είναι άρτιο στη μορφή και στο περιεχόμενο. Έχει αρχή, μέση και τέλος που συνδέονται φυσικά και λογικά αναμεταξύ τους κι αποτελούν ένα ολοκληρωμένο σύνολο ζωής και τέχνης, πραγματικότητας και φαντασίας. Οι χαρακτήρες του, με τα καλά και τα κακά τους, είναι -κι όταν ακόμη δρούνε μαγικά- ανθρώπινοι: αντικρύζουν με αυθορμησία τη ζωή αλλά και με κύρος, με θάρρος και αίσθημα ευθύνης προσωπικής. Ιδιαίτερα η κεντρική ηρωίδα του γοητευτικού αυτού παραμυθιού, η μικρή Ρηγοπούλα, συνειδητοποιεί πως οι καλύτερες επιθυμίες είναι εκείνες που η ίδια έχει τη δύναμη να πραγματοποιήσει, -και τις πραγματοποιεί με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της, ανθρώπινα και μαγικά. Παραδίνουμε το “Βασιλόπουλλον της Βενεδιάς” στον Κυπριακό λαό με συγκίνηση και περηφάνεια. Ευχόμαστε και προσδοκούμε να είναι καλοτάξιδο και καλοπρόσδεχτο στην Κύπρο, και παντού. “ – ΠΡΟΛΟΓΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ Μ. ΠΡΟΥΣΗΣ, ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 1992
